چرا اشاره به دور؟
مىدانیم کلمه “ذلک” در لغت عرب اسم اشاره بعید است، بنا بر این “ذلِکَ الْکِتاب”ُ مفهومش “آن کتاب” است، در حالى که در اینجا باید از اشاره به نزدیک استفاده مىشد، و “هذا الکتاب” مىگفت چرا که قرآن در دسترسى مردم قرار گرفته بود.
این به خاطر آن است که گاهى از اسم اشاره بعید براى بیان عظمت چیز یا شخصى استفاده مىشود، یعنى آن قدر مقام آن بالا است که گویى در نقطه دوردستى در اوج آسمان‌ها، قرار گرفته است، در تعبیرات فارسى نیز نظیر آن را داریم فى‌المثل در حضور افراد بزرگ مىگوئیم: “اگر آن سرور اجازه دهند چنین کار را مىکنیم”. درحالى که باید این سرور گفته شود، این تنها براى بیان عظمت و بلندى مقام است.
